38

jueves, 27 de noviembre de 2008

 

Mientes...
da igual el tiempo que pase
sigues haciéndolo,
y se te daba realmente bien,
hasta que aprendí a leer en tus ojos,
desde ese momento
tus mentiras ya no fueron realidades ,
nunca más.
Mientes...
con cada palabra me das la razón
no aprendes, no cambias,
gracias,
es el mayor favor que podías hacerme
confirmar todos mis pensamientos
mis sensaciones, mis paranoias.
Escucho tu voz,
analizo tus movimientos y
mientes...
quién eres de todos tus personajes,
creo que aun no te has puesto de acuerdo
y se nota, distingo todas tus caras,
cual toca hoy?.
Así te levantas cada mañana
eligiendo que mentira te conviene mas y
mientes...
no importan las consecuencias
has tenido suerte hasta ahora
o quizás no tanta como tu te crees
porque yo ya no estoy ahi
y tal vez no valga mucho,
no importe demasiado,
pero yo, con mis virtudes y mis defectos
te quise, te defendí y te apoyé
hasta cuando no lo merecías
hasta cuando nadie más lo hacía
y mientes...
tus "te quiero" no valían
cómo me costó entenderlo,
pero todo cambió cuando aprendí a leer en tus ojos,
desaparecieron los misterios,
desaparecieron las dudas,
terminé odiando cada segundo que pasé contigo,
ahora ya no me provocas ni eso,
no miraré hacia atrás ni para verte caer.
Mientes...
y me da igual.

P.D.: Sigo recuperando frases para reirme momentos.

6 comentarios:

Any_Porter dijo...

Pues con estas no me río... El momento en que las escribiste tuvo que ser... Y de algo me suena, sí... ¿Por qué hay gente que amarga sus labios con mentiras? Nunca lo entenderé.

Pues chica... ¡Matrícula de honor! Muy bien las traducciones. Me dan ganas de ponerte otro... :P Venga, va... Otro de mis favoritos :P

"Cando penso que te fuches,
negras sombra que me asombras,
ó pé dos meus cabezales
tornas facéndome mofa."

Así que sempre queres bicos... Pois haberá que deixar de reservalos e simplemente darchos para que os vaias gardando nun almacén e os retires sempre que os precises... ¿Onde? Onde queiras, raíña. ;)

Nono dijo...

Pues lo cierto es que no lo escribí hace tanto, pero si fue resultado de un encuentro pasajero que me trajo a la memoria los peores momentos y que fue confirmación y repetición de circustancias y sentimientos. Asquerosamente sincero.

Gracias por la matrícula de honor, no se si me la merezco pero se agradece :) y guay, otro poema, y de tus favoritos, analicemos pues :P
"Cuando pienso que te fuiste,
negra sombra que me asombras,
al pie de mis cabezales
tornas haciéndome burla"
Mmmm empieza muy bien :) a ver como sigue...

Pues eso, simplemente dame besoss ;P siempre se necesitan, sólo cambia la cantidad e intensidad... el sitio, si, lo elijo yo ;)
Trillones de besicos pa ti niña.

Arrítmica dijo...

este post es mio... si si.. mio, tal como tu vas escribiendo yo voy haciendolo mio.
La misma vivencia, las mismas mentiras y el mismo teatro.

Mireia dijo...

bien por cuando llegamos a esa situacion en que, aunque nos mientan, sabemos que nos están mintiendo y jugamos con esa ventaja, y ya no nos importa... porque vemos que esa persona no nos vale la pena

Mireia dijo...

ey! y ahí arriba, Rosalía de castro, negra sombra (cantada por luz casal como no jejejej)

Nono dijo...

Arrítmica,
si este post es tuyo ya lo siento, porque no es nada agradable y se pasa mal, pero lo bueno es darse cuenta y después dejar que el tiempo ponga todo en su sitio, cuesta pero se consigue :)

Una mas,
lo de saber que te mienten es una ventaja que preferiríamos no tener, no por no saberla, sino porque no lo hicieran claro jeje, pero bueno como es imposible, o lo era en este caso por lo menos, pues si, hay que sacar lo positivo y decir que menos mal que me enteré de que mentía porque eso hizo que pudiera actuar en consecuencia y que, hoy por hoy, esté libre de esas historias.
Besicos pa las dos :)