2010_100

miércoles, 9 de junio de 2010

 

Pensaba con esta entrada nº 100 desvelar parte de la historia de este blog, la/s motivaciones que me llevaron a abrirlo y las consecuencias de todo ello. Pero me resulta dificil hacerlo sin mojarme totalmente, y aunque en algún momento me haya sentido libre para escribir sin tapujos, hoy por hoy considero que es mejor dejar ciertas cosas para una "intimidad dirigida", es decir, tu, yo y poco más.
Esta sensación de celosía con respecto al blog es uno de los motivos principales por los que ya no escribo con tanta asiduidad. No es que sea una consecuencia totalmente negativa, lo cierto es que tiene muchos puntos positivos, pero entiendo que mi libertad de expresión acaba donde empieza la de los demás, y con mis comentarios, análisis y conclusiones me llevaría por delante, quizás, demasiados momentos que vistos desde la distancia adquieren un matiz distinto, y mis palabras están altamente ligadas al respeto que siento hacia todo lo que me rodea, forme o no ya parte de mi vida.
Asi que nos quedaremos con las ganas? yo de expresarlo, vosotr@ s de saberlo? :p nooo, no creo generar tanta curiosidad y la historia ya la conoce quién tiene que conocerla, asi que dejaremos pasar esta entrada nº100 sin pena ni gloria y la haremos especial a través de la música, eligiendo a ese hombre que tiene la facilidad de tocarme el alma y que, si o si , cuando consiga verlo este verano podré decir que habré cumplido con una de mis mayores ilusiones, musicalmente hablando :)
SEAL _ Bring it on




4 comentarios:

Any_Porter dijo...

Tu historia es tuya. Eres la única que debe saberla. O quizás no la única, pero también eres tú quién decide a quién contársela.

De todas formas no comparto tu punto de vista sobre la libertad de expresión. Una cosa es la libertad de expresión y otra que te coartes a ti misma por "proteger" a otros... Bueno, yo misma me lo paso por el forro... Si he acercado demasiado a la gente del blog o he publicado el blog entre mis amigos "reales", lo lamento... Ya me he cortado muchas veces en decir cosas... Y he decidido que no volveré a hacerlo... Puedo dar vueltas y convertir mi vida en alegorías de princesas y castillos, pero mi vida seguirá ahí... Lo considero necesario para "sacarme" muchas cosas de dentro... Pero sé que tú eres mucho más delicada que yo en ese aspecto...

En cuanto a Seal... Disfrútalo, realmente lo mereces.

Biquiños para ese almacén. Ata enchelo, así non haberá problema de que quedes sen eles ata o próximo post. O castelo... Está feito, pero haberá que agardar a que o inaugures, raíña.

Nosu dijo...

Inteligente decisión :)

Anónimo dijo...

Pues... besotess Nono!! un abrazo fuerte- No sé es lo que se me ocurre decir.. quizás es que estoy algogo borracha-- pero sabes? me voy a emborrachar más.. así que un abrazo fuerte

Nono dijo...

Bueno Any, creo que tanto tu posición como la mía es igual de respetable y entendible. A mi no me gusta la confrontación, no me gusta remover historias porque además cada uno tenemos nuestra visíon de los hechos, cada uno sentimos las cosas de diferente manera, y tampoco quiero que la transformación que los hechos sufren por el tiempo y las circustancias quite ó ponga valor a lo que has vivido en un momento determinado. Tal vez pienso demasiado en las consecuencias de mis actos, tal vez cuido mucho lo que digo, más aún cuando pasa por un proceso de redacción y de publicación, en un tú a tú no lo controlo tanto :)
En finnnn besiquiños para ti chica guapa, tu sigue siendo como eres y yo haré lo que pueda conmigo :P


Nosu, no sé si es muy inteligente, pero supongo q es la mejor manera de evitarse problemas :)


Anónimo!!!!!, jajaja esribe borracha siempre que quieras que me haces mucha graciaaaaa :P Besicos pa ti!!!!