Pues si, no tengo perdón, estoy perdiendo totalmente esta bonita costumbre de actualizar. Motivos? pues no muchos, aunque variados, interesantes (alguno más que otros)... y sumar a todo esto mi escasa creatividad, q creo q anda pelín dispersa, falta de concentración y prioridad de acción en las horas mentalmente útiles. Mi vidaaaaa, suma de circustancias, trabajo acumulado, exaltación de la amistad y pérdidas de consciencia, no siempre a la vez, ni en la misma intensidad. Pero no me quejo, en realidad no está mal, es algo diferente, más bien olvidado, sujeto por pinzas, q se van convirtiendo en grúas, todo para no dejarlo caer, para que den tiempo a crear bases, que tengan la suficiente fuerza como para mantenerse sin ayudas. Esto, como todo, lleva su proceso, asi que el blog va al ritmo de la dueña :P
Una canción? va si, q es uno de mis pocos vicios confesables ;), una de recuerdos....
Alanis Morisette - You oughta know
8 comentarios:
Srta.:
¿Cuánta vida no hay por ahí, que inerte, cree desprender creatividad y sólo alcanza a balbucear tres gritos incomprendidos y cuatro alabanzas para sí...
Pero aquí es otro cuento.
La creatividad llega oportuna y sin reclamos es esperada.
Un abrazo creativo. =)
¡Ey!
Se te echa de menos!!
Pero veo que tienes una vida movida, y eso es bueno. ¡Vivir!
Me alegra que de vez en cuando, pases a decir, "Ey! sigo por aqui"
Un beso!
Sigue con esa vida frenética e interesante. Aunque es cierto que se echan de menos tus actualizaciones... Pero no me quejaré... Creo que sería puro vicio :P Aunque es normal tener siempre más ganas de ti... ;)
"Xa din que o que espera desespera
a sú alma miudaba e encollía...
xa prendera a árbore... xa tarde ía
na madurez da vida. ¡Quén o diría!"
Creo que o que máis boto de menos é mandarche poemas... :P
Biquiños ben grandes e gordos para que conserves no almacén. Ou queda con eles, porque non vou deixar de mandarchos... ;)
Uf..coincido contigo en muchas cosas.. pero bueno, decirte que claro que se te echa de menos, porque con inspiración o sin ella siempre me ha gustado como escribes ;). Pero como ha dicho antes Lunatika, vivir es vivir! Que vaya todo mu bien! Un Besote fuerte
pues nada! a seguir viviendo la vida de carne y hueso exaltando la amistad, y actualizando la vida virtual cuando puedas y te apetezca!!!!
Perdonada queda usted a condición de que siga posteando igual de bien.. :)
Pues el ritmo de la dueña no está nada, nada mal...
Muakka preciosa!
La q espera,
Qué razón tienes, cuanto más la busque más se esconderá, q me la conozco ;) tu abrazo creativo me viene de miedo, muchas gracias, te devuelvo el abrazo, pero la creatividad me la quedo :P
Lunátika,
Mi vida no es tan movida, pero no se que hago q no tengo tiempo... o si lo se? :P Me alegra q te alegres de mis señales de vida ;) Un beso para ti tb!
Any,
Yo sigo con mi vida, pero intentaré q las actualizaciones no se me vayan tanto de las manosss, sobre todo porque sino me pierdo el hilo de tus poemas ;)
"Ya dicen que el que espera desespera
su alma mudaba y encogía...
ya había prendido el árbol...
ya tarde iba
en la madurez de la vida. ¡Quién lo diría!"
Estoy aprendiendo gallego q no veas ;) estás haciendo una labor social conmigo!
Besicos pa ti.
Vaughan!,
Coincides conmigo?? Mmmm en lo bueno o en lo malo? ;) bueno esos conceptos son relativos no?, a ver si tengo más tiempo y consigo pasarme por tu blog q yo tb echo de menos visitaros y comentaros :) espero q a ti tb te vaya todo muy bien, besico fuerte.
Una mas,
Intentaré buscar un punto intermedio, yo creo q se puede no? ;)
Anubis,
Q presión :P y si no posteo igual de bien... no me perdonarás? ;)
Naricilla,
Lento pero seguro..., no es mejor así? Muuaakass!
Publicar un comentario